تعریف سالمندی در مقالات و سازمان بهداشت جهانی

سالمندی سالم: فرایند حفظ و ارتقاء توانایی عملکردی فرد است که باعث بهزیستی وی در سالمندی می­شود.

منظور: توانایی انجام کارهایی که تمایل دارد به دلیل یا ارزش انجام دهد مثل تأمین نیازهای اولیه یادگیری، تصمیم­ گیری

سالمندی موفق: طی کردن دوران سالمندی است به شیوه­ای که در آن احتمال بیماری و ناتوانی ناشی از بیماری کم باشد،

– ظرفیت شناختی و عملکرد بدنی بالا باشد

– تعامل فعال با زندگی و مشارکت اجتماعی وجود داشته باشد.

امروز تصویر سنتی از سالمندان به عنوان افراد بیمار، از کار افتاده و وابسته و تنها، کاملا تغییر کرده است.

تبعیض سنی ( Ageism): تبعیض و تصورات قالبی علیه افراد فقط به دلیل سن آن­ها که می­تواند آشکار یا پنهان رخ دهد.

سالمند آزاری (elder abuse) طبق تعریف WHO: یک عبارت عمدی است که شامل انجام یا عدم انجام یک رفتار منفرد یا تکرار شده است که باعث اذیت یا آسیب رساندن و صدمه سالمند می­شود و از طرف فردی اعمال می­شود که مورد اطمینان سالمند است مثل: خانواده، فرزند، قیم قانونی، مراقب خانگی

سالمند آزاری می­تواند به اشکال مختلف مثل سهل ­انگاری و غفلت در تأمین نیازهای جسمانی روان شناختی، بهره ­برداری مالی، نادیده گرفتن حقوق سالمند یا آسیب فیزیکی و هتک حرمت سالمند باشد(یا کلامی).

سالمندی از دیدگاه­های مختلف:

در اسلام: وجود سالمندان و احسان به آن­ها به مثابه عاملی جهت نزول برکات و خیرات در زندگی  است.

 در فرهنگ ایرانی: پیری در فرهنگ ایرانی با کمال، حکمت، خردمندی و فرزانگی  قرین است.

سالمندی در شرق زمین نماد تجربه، خرد دانایی است.