بیماری آلزایمر و علائم آن
بیماری آلزایمر یک بیماری عصبی مزمن و پیشرونده است که در آن فرد مبتلا، به تدریج توانایی خود را در انجام فعالیت‌های روزمره از دست می‌دهد و عملکرده شناختی‌اش کاهش پیدا می‌کند. علت دقیق بروز بیماری آلزایمر هنوز مشخص نشده است، اما شواهد نشان می‌دهد که تجمع پلاک آمیلوئیدی (پروتئین‌های ناهنجار) در مغز و تغییرات در ساختار و عملکرد نورون‌ها (سلول‌های عصبی) منجر به بروز آن می‌شود. این بیماری بیشتر در افراد مسن و پیر اتفاق می‌افتد، اما در برخی موارد نیز می‌تواند در سنین جوان‌تر ظاهر شود.
علائم بیماری آلزایمر در طول زمان تشدید می‌شوند و ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- مشکلات حافظه
- مشکلات در انجام وظایف روزمره
- گمراهی و سردرگمی
- مشکلات در صحبت کردن و درک سخن اطرافیان
- تغییر در شخصیت و رفتار
- از دست رفتن قابلیت‌های شناختی
تاثیر بی‌خوابی بر بیماران مبتلا به آلزایمر
یکی از شایع‌ترین مشکلات افراد مبتلا به بیماری آلزایمر، کم‌خوابی است. کم‌خوابی می‌تواند در روند بهبود بیماری تاثیرات منفی بگذارد که برخی از آنها شامل موارد زیر است:
- تشدید علائم شناختی مانند فراموشی، اختلال در تصمیم‌گیری و مهارت‌های زندگی روزمره
- بروز یا تشدید رفتارهای نابهنجار و اختلالات روانی مانند اضطراب، افسردگی و عصبانیت
- کاهش توانایی بدن در ترمیم بافت‌های مغزی آسیب‌دیده
- تضعیف سیستم ایمنی بدن و افزایش آسیب‌پذیری در برابر عفونت‌ها
- کاهش قابلیت تحمل فیزیکی و افزایش خطر سکته‌های قلبی و مغزی
- کاهش کیفیت زندگی
بیشتر بخوانید: درمان پارکینسون در اصفهان
روش‌های متداول درمان بی خوابی در بیماران آلزایمری
روش‌های متداول درمان بی خوابی در بیماران آلزایمری عبارتند از:
- تنظیم برنامه روزانه بیمار به گونه‌ای که فعالیت‌های شبانه به حداقل برسد.
- استفاده از داروهای خواب‌آور طبیعی مانند ملاتونین، لوپین، پاسیفلورا و… تحت نظارت پزشک.
- داروهای خواب‌آور تجویزی سبک مانند زوپیکلون، تمازپام، استازولام
- فیزیوتراپی مثل ماساژ سر، گوش دادن موسیقی آرام، تمرینات تنفسی
- اجتناب از مصرف کافئین، الکل، نیکوتین و غذاهای سنگین پیش از خواب
- فراهم کردن محیط خواب کم‌نور، ساکت، مطمئن و راحت
- کمک گرفتن از روانپزشک در صورت بروز بحران‌های روانی-عاطفی شبانه
درمان بی خوابی در بیماران آلزایمری به کمک روان درمانی
بی خوابی یکی از مشکلات شایعی است که در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است بروز پیدا کند. این مشکل می‌تواند بر کیفیت زندگی بیمار و خانواده‌اش تاثیر منفی بگذارد. درمان بی خوابی در بیماران مبتلا به آلزایمر ممکن است با استفاده از روش‌های روان درمانی بهبود یابد. در ادامه، چند راهکار روان درمانی برای مدیریت بی خوابی در افراد مبتلا به آلزایمر آورده شده است:
- روان درمانی شناختی-رفتاری (CBT):
– CBT یک روش درمانی معتبر است که برای مدیریت مشکلات روانی مختلف، از جمله افسردگی و اضطراب، استفاده می‌شود. در مورد بی خوابی در بیماران مبتلا به آلزایمر، CBT می‌تواند به بهبود الگوهای خواب و کاهش اضطراب و استرس مرتبط با خواب کمک کند.
- تکنیک‌های مدیریت استرس:
– تمرین تنفس عمیق، رلکساسیون عضلات و مراقبه می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند. این تکنیک‌ها می‌توانند به بیماران مبتلا به آلزایمر در خواب آرام و عمیق کمک کنند.
- ایجاد روزمره‌های متناسب با ساعت خواب:
– برنامه‌ریزی منظم روزانه می‌تواند به بهبود الگوهای خواب در بیماری آلزایمر، کمک کند. این شامل تعیین زمان خواب و بیداری مناسب و ایجاد فضای خواب آرام و راحت می‌شود.
- مدیریت داروها:
– در برخی موارد، داروهای معین ممکن است برای مدیریت بی خوابی در بیماران آلزایمر تجویز شوند. پزشک روان درمان می‌تواند داروهای مناسب را تجویز کند و به مانیتورینگ منظم اثرات جانبی و کارایی آنها بپردازد.
- حمایت از خانواده:
– خانواده افراد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است نیاز به حمایت و راهنمایی داشته باشند. گروه‌های حمایتی و مشاوره خانواده نیز می‌توانند به اعضای خانواده کمک کنند تا با تنش‌ها و نگرانی‌ها بهتر مقابله کنند.
سخن پایانی؛ دکتر فغانی فلوشیپ روانپزشکی سالمندان
درمان بی خوابی در بیماران آلزایمری نیازمند شناخت دقیق علت این مشکل و تعیین راهکارهای متناسب با آن است. همکاری با یک تیم درمانی حرفه‌ای، می‌تواند به بهبود بی خوابی کمک کند و کیفیت زندگی بیمار را بهبود بخشد. در این راستا مفتخریم که دکتر فریبا فغانی فلوشیپ روانپزشکی سالمندان از آمریکا را به شما معرفی کنیم تا روند درمانی خانواده و عزیزان شما در بهترین حالت ممکن صورت پذیرد.
نظر شما